Mike Ott is niet iemand die je dagelijks in grote Hollywood Films ziet, maar wie zijn werk kent, weet dat hij indruk maakt op een andere manier. Zijn films zijn eerlijk, persoonlijk en raken vaak onderwerpen aan die je normaal niet snel op het grote scherm ziet. Hij combineert zijn liefde voor film met een scherp oog voor verhalen die je niet zomaar vergeet. Misschien herken je zijn naam van een filmfestival, of heb je een van zijn films via een tip ontdekt. Hoe dan ook, als je benieuwd bent naar wie Mike Ott echt is en hoe hij zover is gekomen, dan is dit een verhaal dat je wilt lezen.
Van jonge student naar maker met een missie
Als jonge student begon Mike Ott zijn reis op een plek waar veel creatieve mensen samenkomen. Hij studeerde aan het California Institute of the Arts, ook wel CalArts genoemd. Daar kreeg hij les van Thom Andersen, een bekende naam in de filmwereld. Je kunt je voorstellen hoe bijzonder het is om op die manier te starten, met iemand naast je die echt weet waar hij het over heeft. Tijdens zijn opleiding werkte Mike al aan zijn eerste projecten. Zijn afstudeerfilm viel meteen op, en dat gaf hem het vertrouwen om door te gaan. Hij wist: dit is wat ik wil doen. Geen glitter of glamour, maar verhalen maken die iets losmaken.
De eerste films die het verschil maakten
In 2006 kwam zijn eerste lange film uit, Analog Days. Dat was een begin, maar de echte doorbraak kwam vier jaar later met Littlerock. Die film werd niet alleen goed ontvangen, maar won ook prijzen. Stel je voor: de publieksprijs op het AFI Fest, een Gotham Award en zelfs een Independent Spirit Award. Dat gebeurt niet zomaar. Littlerock gaat over twee Japanse toeristen in Californië, en wat opvalt is hoe echt alles aanvoelt. Je kijkt niet naar acteurs, je kijkt naar mensen. Dat is wat Mike Ott zo goed doet: hij laat je vergeten dat je naar een film kijkt.
Een trilogie in de woestijn
Na het succes van Littlerock bleef Mike Ott niet stilstaan. Hij begon aan wat uiteindelijk een trilogie zou worden, opgenomen in de woestijn van Californië. De eerste daarvan was Pearblossom Hwy in 2012, gevolgd door Lake Los Angeles in 2014. Beide films vertellen over mensen aan de rand van de samenleving, vaak immigranten of jongeren die zoekende zijn. Als je een van die films bekijkt, voel je hoe belangrijk het voor hem is om deze verhalen te vertellen. Lake Los Angeles won zelfs meerdere prijzen, waaronder “Beste Film” en “Beste Cinematografie” op het Las Vegas Film Festival. Dat zegt genoeg over de impact die zijn werk heeft.
Spelen met de werkelijkheid
In 2016 liet Mike Ott een andere kant van zichzelf zien. Samen met regisseur Nathan Silver maakte hij Actor Martinez, een film waarin hij zelf meespeelt. Het bijzondere aan die film is dat je niet weet wat echt is en wat er gespeeld is. Hij speelt zichzelf, of een versie van zichzelf, en dat maakt het spannend om naar te kijken. De film ging in première op het International Film Festival Rotterdam en kreeg goede recensies. Je ziet hier een maker die niet bang is om te experimenteren, om het publiek een beetje uit balans te brengen. Het is precies dat lef dat hem zo interessant maakt.
Tussen lesgeven en nieuwe projecten
Tegenwoordig verdeelt Mike Ott zijn tijd tussen verschillende dingen. Hij woont afwisselend in Berlijn en New Orleans, samen met zijn vrouw, de Duitse actrice Isolda Dychauk. Daarnaast geeft hij les in filmregie aan de University of Southern California. Misschien zie je dat niet direct als spannend, maar voor hem is het een manier om zijn kennis door te geven. En natuurlijk blijft hij zelf ook films maken. Na California Dreams in 2017, verscheen in 2024 McVeigh, waarin hij opnieuw laat zien dat hij geen makkelijke onderwerpen schuwt. Hij blijft trouw aan zijn stijl, aan zijn manier van vertellen. Dat is iets wat je niet vaak ziet in een wereld waar snel scoren vaak belangrijker is dan inhoud.