Mensen lezen het nieuws tegenwoordig op een andere manier dan een paar jaar geleden. Misschien merk je het zelf ook wel. Je opent een app, scrolt even en slaat veel berichten over. Toch wil je goed geïnformeerd zijn. De journalistiek verandert mee met jouw gewoontes. Een van de mensen die daar een duidelijke stem in heeft, is Martha Riemsma. Als hoofdredacteur en mediamaker heeft zij een duidelijke visie op hoe nieuws moet aansluiten bij jouw leven. Niet door harder te roepen, maar juist door beter te luisteren. Dat maakt haar werk boeiend om te volgen. In dit artikel lees je hoe zij kijkt naar de toekomst van media, wat haar drijft en hoe jij als lezer daar een rol in speelt.
Waarom jouw vertrouwen in nieuws belangrijk is
Je hebt vast wel eens getwijfeld of een nieuwsbericht klopt. Er is zoveel informatie, maar wat is waar? Dat maakt het voor journalisten lastiger dan ooit. Toch wil je kunnen vertrouwen op wat je leest. Martha Riemsma gelooft dat journalisten daar nog harder hun best voor moeten doen. Niet alleen door feiten te checken, maar ook door te laten zien hoe ze werken. Als je begrijpt waar een verhaal vandaan komt, ga je het anders lezen. Het draait niet alleen om het nieuws zelf, maar ook om de weg ernaartoe. Dat betekent openheid, uitleg en ruimte voor jouw vragen. Als jij het gevoel hebt dat je serieus genomen wordt, groeit het vertrouwen vanzelf.
Hoe Martha Riemsma de lezer centraal zet
Wat Martha Riemsma bijzonder maakt, is dat zij niet vertrekt vanuit de krant, maar vanuit jou. Ze vraagt zich steeds af: wat wil jij weten, wat raakt jou en wat speelt er echt in jouw leven? Ze luistert naar de signalen van lezers en past daar haar redactie op aan. Het is geen eenrichtingsverkeer meer, maar een gesprek. Ze moedigt journalisten aan om vaker in gesprek te gaan met het publiek, ook buiten het scherm of de krant. Op die manier wordt nieuws weer iets van jou en niet iets dat je passief ontvangt. Jij bepaalt mee wat belangrijk is en dat verandert hoe verhalen worden gemaakt. Het is een andere manier van denken die veel vraagt, maar ook veel oplevert.
Waarom de rol van hoofdredacteur anders wordt
Vroeger was een hoofdredacteur vooral een beslisser. Iemand die bepaalde wat er wel of niet in de krant kwam. Nu wordt die rol steeds breder. Als hoofdredacteur moet je niet alleen leiding geven, maar ook uitleggen, verbinden en vernieuwen. Dat vraagt om iemand die stevig in haar schoenen staat, maar ook wil leren. Martha Riemsma laat zien dat je als leider niet alles hoeft te weten, maar wel moet blijven luisteren. Ze ziet het als haar taak om ruimte te geven aan nieuwe ideeën, zonder het vertrouwen van de lezer te verliezen. Ze weet dat de keuzes die zij maakt invloed hebben op hoe jij het nieuws ervaart. Die verantwoordelijkheid neemt ze serieus.
Wat jij als lezer van media mag verwachten
Als jij tijd vrijmaakt om het nieuws te volgen, dan mag je daar iets voor terug verwachten. Je wilt verhalen die duidelijk zijn, goed onderzocht en eerlijk gebracht. Martha Riemsma benadrukt dat media niet alles hoeven te weten, maar wel duidelijk moeten zijn over wat ze wel en niet weten. Dat vraagt om bescheidenheid en durf. Je krijgt als lezer steeds meer invloed, juist doordat redacties dichter bij jou komen te staan. En dat verandert ook jouw rol. Je wordt niet alleen geïnformeerd, maar je doet ook mee. Jouw mening, vragen en zorgen zijn waardevol. Die verandering maakt de journalistiek minder afstandelijk en meer betrokken.
Waarom Martha Riemsma een voorbeeld is in de media
Er zijn veel mensen actief in de journalistiek, maar niet iedereen weet zijn hoofd en hart zo te verbinden als Martha Riemsma. Ze zoekt naar een balans tussen journalistieke regels en jouw verwachtingen. Dat is niet makkelijk, want het vraagt om keuzes. Toch blijft ze trouw aan haar idee dat nieuws eerlijk moet zijn en gemaakt moet worden met jou in gedachten. Ze durft te veranderen, maar verliest de inhoud nooit uit het oog. Dat maakt haar invloedrijk, niet omdat ze het hardst roept, maar omdat ze blijft luisteren. Als je haar werk volgt, zie je hoe journalistiek weer dichtbij kan voelen. Niet als iets dat ver van je afstaat, maar als iets waar jij zelf deel van uitmaakt.